Category Doktor

Technika terapii radowej w przypadkach raka szyjki macicznej polega na zastosowaniu odpowiedniej dawki promieni twardych radu (tj. tzw. promieni „gamma“}, która by doprowadziła do zniszczenia komórek nowotworu nie powodując obumarcia zdrowej tkanki w sąsiedztwie naświetlanego pola. Sole radowe, zamknięte w odpowiednim „aplikatorze“, działają wprost na nowotwór po wprowadzeniu ich do wnętrza macicy lub do sklepień pochwy. Zamiast „aplikatoiów“, zawierających mniejsze ilości siarczanu radu, używa się dziś również odpowiednich przyrządów („bomby radowe“), które mieszczą w sobie od 1-5 g radu i z tego względu mogą wywierać działanie na naświetlaną tkankę z pewnej odległości. W większości klinik stosuje się kombinowane naświetlanie promieniami radu zamkniętego w „aplikatorach“ z terapią na odległość (głęboka terapia promieniami Roentgena lub „bomby radowej“).

W dawniejszych czasach rozróżniano rozmaite postacie bolesnego miesiączkowania : dysmenorrhoea nervosa, injlammatoria, congestiva, ovarica. Już sam taki podział dowodził, że przyczyny wywołujące bolesne miesiączkowanie mogą być różne, co odpowiadało rozmaitym typom klinicznym tego cierpienia.

Obecnie rozróżnia się w zasadzie tylko dwie postacie bolesnego miesiączkowania: pierwotną (dysmenorrhoea primaria) i wtórną (dysmenorrhoea secundaria), tj. postać, w której bóle pojawiły się przy pierwszej miesiączce (33% ogólnej liczby przypadków), i postać, w której bóle wystąpiły po pierwszej, prawidłowej, bezbolesnej miesiączce lub po kilku miesiączkach.

Dobre wyniki daje galwanizacja wewnątrzmaciczną w przypadkach przewlekłych zapaleń śluzówki i mięśniówki macicy. Jeśli procesowi zapalnemu nie towarzyszą krwawienia, wprowadza się do macicy katodę, w przeciwnym przypadku anodę i wtedy stosuje się prąd o wysokim natężeniu, a więc 50-100 miliamperów, każdorazowo w ciągu około 5 minut. W ostatnich czasach zalecano stosowanie wewnątrzmacicznej galwanizacji w przypadkach atonicznych krwotoków poporodowych jako metody naprzemiennej wraz z przepłukiwaniem macicy gorącą wodą i masażem macicy od wewnątrz ( który można wykonać przy pomocy samej elektrody anodowej).

Faradyzacja wewnątrzmaciczną miała dawniej większe zastosowanie niż obecnie zarówno w przypadkach braku miesiączki, jak i w krwawieniach czynnościowych u młodych

W jamie Douglasa wyczuwa się przez tylne sklepienie pochwy krwistek pozamaciczny. Jest on zrazu miękki, potem twardnieje. Krwistek rośnie, jeśli krwawienie utrzymuje się nadal. Objawy niedokrwistości stają się wówczas wyraźniejsze. Nie są one w poronieniu trąbkowym zjawiskiem dominującym, gdyż na pierwszy plan wysuwają się symptomy podrażnienia otrzewnej (bóle, nudności, wymioty).

To samo można powiedzieć o zmianach wstecznych w gruczołach płciowych żeńskich i w ogółe w narządach rodnych kobiety w przypadkach endemicznego kretynizmu, które przypominają do złudzenia zmiany wsteczne w narządach rodnych występujące w niedomodze czynnościowej tarczycy i w zupełnej jej nieczynności.

Jakkolwiek przysadka mózgowa, nadnercza i tarczyca są gruczołami dokrewnymi, których prawidłowe czynności mają największe znaczenie dla narządów rodnych kobiecych, nie można pominąć wpływu innych gruczołów tego układu. Doświadczenia kliniczne wskazują, że w czasie ciąży, porodu i karmienia występują czasem objawy tężyczki w następstwie upośledzenia czynności dokrewnych gruczołów przytarczycowych (tetania maternitatis).

W eksperymentach in vitro udało się stwierdzić, że czysty FSH może sam stymulować syntezę estrogenów, oraz że u zwierząt pozbawionych przysadki podtrzymuje on wczesną fazę wzrostu mieszków i dojrzewanie pęcherzyków Graafa, nie wywierając przy tym wpływu ani na komórki śródmiąższowe, ani na luteinizację. Stwierdzono również, że komórki ziarniste z pęcherzyków przedowulacyjnych luteinizują in vitro spontanicznie, bez działania gonadotropin. Zjawiska te można jednak stwierdzić tylko w układach poddanych manipulacjom eksperymentalnym. Jest pewne, że w funkcjonującym jajniku regulacja sterydogenezy jest uwarunkowana przede wszystkim właściwym zestrojeniem syner- gicznego działania zarówno lutropiny jak i folitropiny. FSH – nawet przy bardzo wysokim poziomie w organizmie kobiety – nie jest w stanie sam wywołać dojrzewania mieszków jajowych. LH ma przy dojrzewaniu mieszków jajowych i przy owulacji decydujące znaczenie, ale jego działanie musi być poprzedzone działaniem FSH. LH działa bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem stymulacji biosyntezy hormonów sterydowych. Gromadzą się one w jamie mieszka jajowego przed owula- cją: progesteron około 10-11 dnia cyklu, estrogeny – około 12 dnia cyklu.

Nie wiadomo dokła...

Powstające po nich zrosty otrzewnowe lub przemieszczenia jajowodów mogą stać się powrodem wybitnego zwężenia lub zagięcia trąbek (np. po operacji Gilliam-Doleris) i powstania przeszkody, uniemożliwiającej wędrówkę jaja.

Tego samego rodzaju przeszkodę mogą tworzyć guzy umiejscowione w ścianie jajowodów (np. nowotwory, polipy, gruczolistość śródmaciczna – ryc. ioo, zgrubienia gruźlicze itp.).

Jajo zagnieżdżone w trąbce skazane jest na zagładę i to w zasadzie w pierwszych trzech miesiącach ciąży. Przyczyną tego są różnice w budowie anatomicznej śluzówki i mięśniówki jajowodów, w porównaniu z błoną śluzową i mięśniówką macicy, które z natury przygotowane są do rozwoju jaja płodowego.

Przekształcenie śluzówki jajowodów w doczesną, czyli tzw. odczyn doczesnej, może być tylko ograniczony, albowiem o wiele mniejsza ilość komórek lącznotkan- kowych w jej obrębie nie dopuszcza do wydatniejszego przerostu śluzówki. Przer...

Pearson (1944) spostrzegł, że u samca myszy podczas snu występują liczne erekcje, którym towarzyszą ruchy wykonywane zwykle przy kopulacji. Ponieważ nieznane są obiektywne badania erekcji u zwierząt w fazach REM (Rapid Eye Movement), nie można ocenić czy zachodzi ona u zwierząt w fazach snu paradoksalnego. Snyder (1964) donosi o erekcji przypadkowo stwierdzonej podczas fazy REM u oposa. Jednakże nie przeprowadził on systematycznych badań tego objawu. U królików istnieją pewne związki między fazą REM snu a zachowaniem seksualnym. Sawyer (cyt. za Fisher i wsp., 1965) zaobserwował, że samice królików po kopulacji lub po elektrycznym pobudzeniu określonych struktur lim- bicznych, lub też po wstrzyknięciu hormonów łożyskowych wykazują nadmierną czujność, zapis EEG tego okresu wydaje się taki sam jak zapis EEG fazy REM w czasie snu. Faure, Bensch i Vincent (1962), Klein (1963) i Vincent (1964) donoszą że fazie REM u samic i samców królików często towarzyszy spontanicznie występujący stan nadmiernej czujności. Stan ten opisywany jest jako automatyzm, w którym zwierzę wykazuje zachowanie olfacto-bucco-ano-genitalno-seksualne (zachowanie OBAGS). W stanie tym zwierzę liże okolicę okołoodbytniczą, wydziela silny zapach oraz wykazuje zachowania koprofagiczne. Nie stwierdzono przy tym czy lizaniu narządów płciowych towarzyszy erekcja. Faure i współpracownicy (1962) chcieli wykazać, że zachowanie OBAGS regulowane jest poprzez układ limbiczny, a poza tym kontrolowane jest na drodze hormonalnej. Zgodnie z ich poglądami senność, sen, paradoksalne fazy REM oraz aktywność OBAGS wraz z koprofagią są jednym i tym samym fenomenem. Podczas zachowań OBAGS obraz EEG z neocortexu i bipokampa zdaje się być podobny do obrazu snu paradoksalnego. „Niebezpieczne jest oczywiście przenoszenie na człowieka wyników uzyskanych w badaniach na królikach, jednakże może istnieć pewien filogenetyczny związek między cyklem erekcyjnym oraz fenomenem OBAGS królika” (Fisher i wsp., 1965).

Odrębną postacią ogólnego schorzenia, dla którego punktem wyjścia może być miejscowe zakażenie kobiecych części rodnych, jest ropnica (pyaemia). Z reguły poprzedza ją wytworzenie się w obrębie naczyń żylnych tej okolicy zakrzepu, który ulega zropieniu i którego cząsteczki oderwawszy się przenikają do obiegu f krwi i mogą być zawleczone do różnych narządów ustroju, przede wszystki do pluć. W miejscu ich zatrzymania się powstają zatory stanowiące ogniska za każenia.

Tymczasem ściślejsze badania wykazały, że pierścień skurczowy nie powstaje do-kładnie w tym miejscu, gdzie leży ujście wewnętrzne. Ostatecznie na temat dol-nego odcinka wyłoniły się następujące spostrzeżenia, że zawiązek jego zaczyna się tworzyć w 3 miesiącu ciąży, a między 28 a 30 tygodniem jest już wyraźny i osiąga wydatny rozwój pod koniec ciąży. Od wewnątrz wyściela go doczesna, podobnie jak w trzonie, z tą tylko różnicą, że jest bardzo rozciągnięta. Budowa mięsna dolnego odcinka jest identyczna z szyją macicy. W miejscu pierścienia skurczowego, czyli górnej granicy dolnego odcinka, mocno przyrasta otrzewna tak samo, jak na granicy ujścia wewnętrznego w macicy nieciężamej. Dolną granicę dolnego odcinka stanowi miejsce przejścia błony śluzowej szyi i trzonu, czyli tzw. ujście wewnętrzne histologiczne. Nie jest to ostre, lecz zatarte odgraniczenie obu śluzówek. Czasami widać tu pierścienio- wate zgrubienie ściany, nazwane od autora pierścieniem Bandla. Aschotf, AhHeld, Panków i Stieve, opierając się na badaniach macic nieciężar- nych, doszli do wniosku, że istnieje trzecia część macicy, leżąca między trzonem a szyją, a ściślej mówiąc, między ujściem histologicznym a anotomicznym i tę część nazwali cieśnią macicy (ryc. 59). Z niej właśnie powstaje dolny odcinek. Śluzówka dolnego odcinka posiada tę samą budowę i ulega przemianom doczesnowym tak, jak i trzonu, natomiast mięśniówka ze względu na układ warstw mięsnych należy do szyi.

Naświetlanie całego ciała lub większych jego części wpływa przede wszystkim na przemianę materii, na skład krwi i na obronę biologiczną ustroju przed zakażeniem. Z punktu widzenia klinicznego ważna jest zdolność promieni świetlnych obniżania ciśnienia krwi i wzmacniania systemu nerwowego. Korzystny wpływ promieni pozafiołkowych na cały organizm tłumaczy się z jednej strony pobudzeniem najrozmaitszych czynności skóry, z drugiej wchłanianiem energii pozafioł- kowego światła przez krew, która krążąc dostarcza jej całemu ustrojowi, co powoduje wzmożenie rozmaitych jego czynności.

W leczeniu światłem schorzeń kobiecych stosujemy przyrządy wysyłające wyłącznie lub w znacznej mierze promienie pozafiołkowe.

Odkrycie przez Bertholda wewnątrzwydzielniczej funkcji gonad, określenie właściwości fizykochemicznych hormonów oraz poznanie metabolizmu tych związków w organizmach żywych pozwala nam dziś zrezygnować z konieczności podziału tak zwanych hormonów płciowych na męskie i żeńskie i określić po prostu te związki ich nazwami chemicznymi. Pamiętać przy tym należy, że ich efekt hormonalny zależy od pierwotnego płciowego zdeterminowania organizmu, w którym w odpowiednich ilościach i proporcjach są produkowane i na który same oddziałują.

Badania dotyczące wielkości chromosomu Y, przeprowadzone w Clinical Effects of Radiation Research Unit w Edynburgu i opublikowane przez Court Browna i współpracowników (1964), przyniosły interesujące dane o normalnej populacji ludzkiej. Wykonano badania 209 normalnych mężczyzn. Za niezwykle długi chromosom Y przyjmowano taki, którego wielkość była równa lub przekraczała wielkość chromosomów z grupy 19-20. Za niezwykle mały przyjmowano chromosom Y, którego wielkość była równa połowie lub mniejsza niż wielkość chromosomów z grupy 21-22. W wyniku tych badań wykazano, że u 2-3% zdrowych mężczyzn występuje nieprawidłowej wielkości chromosom Y, przy czym częściej stwierdzano obecność nieprawidłowo długiego chromosomu Y 1,9% badanych miało chromosom Y odpowiadający wielkością parze 19 – 20 lub większy.

W rok...

Rozwój człowieka można rozpatrywać m.in. jako nieustanny proces uzewnętrznień jego sfery intelektu, uczuć, zdolności i wszechstronnej aktywności, która kształtuje otoczenie, świat, w którym człowiek żyje – a który z kolei kształtuje samego człowieka. Ta obustronna zależność staje się jaskrawo widoczna w zakresie stosunków społecznych. Przemiany społeczne doprowadzają do zmian w ludzkiej motywacji (z którą związane są sfery uczuciowa i seksualna), ale same również od tych zmian zależą. Do niedawna jeszcze sądzono, że przeżycia uczuciowe i seksualne człowieka rozgrywają się tylko na podłożu biologicznym i związane są z zaspokajaniem instynktów. Obecnie nie ulega już wątpliwości, że wszelkie przejawy zachowania się oraz odczuwania seksualnego człowieka mają duży związek z konkretnymi stosunkami panującymi w społeczeństwie. Całokształt stosunków międzyludzkich panujących w danym społeczeństwie wpływa istotnie na kształtowanie się określonych zachowań i odczuć seksualnych oraz modeluje przejawy uczuć w ogóle. Te ostatnie z kolei są ważnym czynnikiem w kształtowaniu harmonijnych stosunków międzyludzkich w społeczeństwie.

Niekt...