Zgodnie ze współczesną definicją pojęcia rehabilitacji, pod tym określeniem rozumiemy proces medyczno-spoleczny, którego celem jest przywracanie człowiekowi niepełnosprawnemu odpowiedniej biologicznej i społecznej wydolności, utraconej na skutek choroby, wad wrodzonych czy też zaburzeń rozwojowych. Skuteczność tego postępowania jest największa przy spełnieniu następujących warunków:
– jeśli leczenie rehabilitacyjne jest wcześnie rozpoczęte i prowadzone konsekwentnie we współdziałaniu z innymi specjalnościami klinicznymi i pozamedycznymi, od chwili przyjęcia pacjenta do szpitala lub ambulatorium,
– postępowanie w tym zakresie będzie powszechne, obejmujące swym zasięgiem wszystkie specjalności kliniczne w lecznictwie szpitalnym, ambulatoryjnym i sanatoryjnym,
– rehabilitacja będzie miała charakter oddziaływania ciągłego, od chwili rozpoczęcia leczenia aż do pełnego powrotu do zdrowia, u chorych zaś, którzy nie rokują takiego wyleczenia, aż do chwili uzyskania optymalnie funkcjonalnych mechanizmów kompensacyjnych, utrwalających wyniki usprawniania lub podtrzymujących uzyskaną wydolność osobniczą,
– proces rehabilitacji musi być kompleksowy, obejmujący wszystkie wielospecjal!styczne aspekty postępowania medycznego i społecznego, angażując do współpracy specjalistów z różnych dziedzin (w tym także z kultury fizycznej) oraz instytucje statutowo zajmujące się losem osób niepełn osprawnych.
Komentarze