Najczęstszym przykładem chorobowego powiększenia główki jest
Najczęstszym przykładem chorobowego powiększenia główki jest wodogłowie (hydiocephalus) (ryc. 196). Płyn mózgowo-rdzeniowy może się gromadzić w nadmiernych ilościach w komorach mózgowych (wodogłowie wewnętrzne) lub między oponami' (wodogłowie zewnętrzne), przez co wielkość główki dochodzi do- dużych rozmia-rów. Płaskie kości czaszki są ścieńczałe jak papier, a szwy -rozchodzą się bardzo szeroko. W czasie ustalania siię główki może się -ona przez adaptację silnie wydłużyć i urodzić samoistnie lub pod wpływem ciśnienia śródczaszkowego pęka/, fałduje się i łatwo przesuwa przez kanał rodny. Częściej jednak główka nie może się ustał,ić i wówczas, po nadmiernym rozciągnięciu dolnego odcinka może spowodować jego pęknięcie. Aby zapobiec pęknięciu należy wcześnie rozpoznać wodo-głowie. Stanowi to pewne trudności:, gdyż miękki dolny biegun nad-miernie rozciągniętej czaszki można pomyllić z pęcherzem płodowym, pośladkami lub tułowiem. Jeżeli badaniem wewnętrznym stwierdzimy
Największą trudność porodową stanowi ta grupa potworków, która posiada rozdwojenie końca głowowego lub miednicowego, a resztę ciała pojedynczą (diprosopus et dipygus). Rozdwojenie części
Komentarze