Najczęściej mięsak chłonny rozprzestrzenia się z węzłów chłonnych śródpiersia łub krezki, przechodząc następnie na inne narządy układu limfatycznego i siateczkowo- -śródbłonkowego. Nacieki nowotworowe mogą się znajdować również w szpiku, czego konsekwencją jest niedokrwistość i trodbocytopenia. Rokowanie jest złe. Przemijające efekty lecznicze uzyskać można po naświetleniach promieniami rtg i stosowaniu nitrogranulogenu.
LIMFOCYTOZA ZAKAŹNA. Limfocytoza zakaźna jest chorobą wirusową. Objawy kliniczne (stany podgorączkowe, nieżyt górnych dróg oddechowych, czasem wysypka) są tak łagodne, że chorobę wykrywa się na ogół przy przypadkowym badaniu krwi. Charakterystyczna jest bardzo wysoka leukocytoza (do 1-0-0 tys. i wyżej), przy czym przeszło 7-0% obrazu odsetkowego białych krwinek stanowią limfocyty. Leukocytoza ta może utrzymywać się 3—5 tygodni. Brak niedokrwistości, trombocytopenii i powiększenia śledziony pozwala odróżnić limfocytozę zakaźną od białaczki. Podobne zmiany we krwi udaje się często wykryć u innych dzieci z otoczenia chorego.
MONONUKLEOZA ZAKAŹNA. Choroba ta opisana została w rozdziale poświęconym chorobom zakaźnym. Jednakże z powodu charakterystycznych zmian w krwi uważa się ją również za jednostkę hematologiczną. Powiększenie węzłów chłonnych i śledziony oraz leukocytoza z przewagą komórek jednojądrzastych (limfocyty małe i duże oraz komórki monocytoidalne) przypominają niejednokrotnie białaczkę lub wczesny okres ziarnicy złośliwej. Wątpliwości rozstrzyga obraz szpiku lub biopsja węzła chłonnego.
Komentarze