To przemieszczenie pęcherza moczowego pozostaje w ścisłej łączności etiologicznej z wytworzeniem ubytku w przegrodzie miedniczo-pochwowej (seplum vesicovaginale) wskutek uszkodzenia jej podczas porodu lub rozepchnięcia zwiotczałego z natury i odznaczającego się małą jędrnością dna miednicy. Wskutek tego uszkodzenia lub rozepchnięcia powstają typowe wrota przepukliny „powięzi“ miedniczej, w które opada dno pęcherza moczowego. W tego rodzaju sprzyjających warunkach, zwłaszcza gdy wskutek pęknięcia krocza mięśnie dźwigające odbyt nie stanowią dla przypominających powięź zagęszczeń tkanki miedniczej dostatecznego podparcia, działanie tłoczni brzusznej spycha pęcherz moczowy coraz bardziej ku wrotom przepukliny i dalej przez te wrota, aż wreszcie dochodzi do uwypuklenia się go pod przednią ścianą pochwy.
Z chwilą kiedy już wytworzył się typowy dla tego rodzaju przepukliny pęcherza worek, powiększa się on już wskutek własnego ciężaru. Gromadzący się mocz spycha worek uchyłka pęcherzowego (cystocele) coraz niżej, wskutek czego zalegają w nim teraz coraz większe ilości moczu i tvorek sam się powiększa. Z kolei i zwieracz cewki moczowej ulega rozciągnięciu. Wiedzie to w końcu do niemożności utrzymywania moczu, do zapalenia pęcherza itd.
Do wypadania przedniej ściany pochwy na większej przestrzeni dochodzi wskutek wypadnięcia macicy. Nieznaczne wypuklanie się dolnego odcinka przedniej ściany pochwy (columna ruga- rum) bywa bardzo często następstwem źle zagojonych pęknięć krocza. W tych jednak przypadkach może wypadać wraz z columna rugarum i wyżej położony odcinek pochwy.
Obniżenie i wypadanie tylnej sci’any pochwy, zwłaszcza w jej trzeciej części dolnej, zdarza się niekiedy po porodach. Dość często wypadanie tylnej ściany pochwy łączy się z tzw. uchyłkiem pochwowym odbytnicy (proctocele vaginalis).
Komentarze