Pęcherzyk taki, określany mianem pęcherzyka Graafa, ulega kolejnym zmianom, w których można rozróżnić dwie fazy. Pierwsza polega na dojrzewaniu pęcherzyka druga – na powstawaniu z niego ciałka żółtego. Między okresami dojrzewania pęcherzyka Graafa i tworzeniem się ciałka żółtego wypada proces wydalania jajka, czyli jajeczkowanie. w krew. Dopiero z końcem pierwszego tygodnia i z początkiem drugiego tygodnia po jajeczkowaniu zaczynają przenikać do warstwy ziarnistej drobne naczyńka krwionośne z osłonki wewnętrznej pękniętego pęcherzyka Graafa. W tym okresie wnętrze jego jest wypełnione krwią zmieszaną z resztkami cieczy pęcherzyka, która tworzy blado- czerwony skrzep.
Wreszcie w dobrze już una- czynionej warstwie ziarnistej pękniętego pęcherzyka pojawia się żółty barwnik (karotyna) oraz kuleczki tłuszczu. Komórki tej warstwy powiększają się i również przybierają kształt wieloboczny. Wskutek ich ciągłego wzrostu i bujania granice warstwy ziarnistej zacierają się, tym bardziej że tkanka łączna, która ją otacza, wysyła w jej głąb liczne wypustki. W rezultacie powstaje jakby rusztowanie łącznotkankowe dla komórek luteinowych. W tym czasie komórki tekaluteinowe zaczynają się już zmniejszać. Znajdujemy je w tym okresie przeważnie w wytworzonych przegrodach łącznotkankowych.
Dalsze losy ciałka żółtego zależą od losów jaja. Jeśli jajo ginie, w ciałku żółtym bardzo szybko następują zmiany wsteczne. Zaczynają się one już około dziesiątego dnia po jajeczkowaniu. Komórki luteinowe ulegają zwyrodnieniu i zanikają.
Komentarze