Okres wylęgania czerwonki waha się od kilku godzin do 7 dni. Obraz kliniczny. Choroba zaczyna się przeważnie nagle gorączką, wymiotami, ostrymi bólami brzucha oraz wolnymi stolcami, występującymi wśród gwałtownego parcia. Początkowo stolce są luźne o zabarwieniu kałowym, stopniowo jednak zjawia się w nich śluz, krew i w końcu ropa. Już w pierwszych godzinach liczba stolców może wynosić kilkanaście, w późniejszym okresie choroby może ich być kilkadziesiąt na dobę, a wypróżnienia stanowią wyłącznie grudki śluzu zmieszane z krwią i z ropą. Częste wypróżnienia połączone z bolesnym parciem na stolec, ostre bóle brzucha przyczyniają się do znacznego upadku sił i wyczerpania ogólnego. Dziecko staje się apatyczne, odwodnione, nierzadko zamroczone, majaczy. Szczególnie u małych dzieci szybko dochodzi do obrazu spotykanego w tzw. biegunkach toksycznych, w których na pierwszy plan wysuwa się wysuszenie oraz objawy ze strony układu nerwowego: senność, apatia, twarz maskowata przymu-sowe ułożenie kończyn, powolne ruchy, co pewien okres gwałtowny krzyk, nieraz drgawki. W przypadkach ciężkich dość szybko dochodzi do niedomogi krążenia i wśród zapaści może nastąpić zgon. Nawet w lżejszych postaciach czerwonki istnieje skłonność do zapaści.
Krzywa temperatury nie ma cech charakterystycznych gorączka od początku może być wysoka, utrzymując się na jednym poziomie w ciągu kilku dni, albo wykazuje wahania znaczniejsze i dość gwałtownie obniża się, innym znów razem choroba przebiega prawie bez gorączki. Okres najwyższego nasilenia objawów jelitowych przypada zwykle na koniec pierwszego tygodnia choroby, po czym następuje okres poprawy, charakteryzujący się zmianą wyglądu i konsystencji stolców, zmniejszeniem się ich liczby oraz brakiem parcia. Równocześnie zaznacza się poprawa samopoczucia, powraca łaknienie, waga wzrasta, jednakże osłabienie ogólne utrzymuje się dłuższy czas. W lekkich postaciach czerwonki już po 3—4 dniach choroby następuje wyzdrowienie, w postaciach cięższych objawy utrzymują się kilkanaście dni i powrót do zdrowia postępuje wolno. Niekiedy zdarzają się nawroty choroby, cechujące się ponownym wystąpieniem charakterystycznych stolców, zwyżką temperatury oraz objawami ogólnymi. Czerwonka przejść może w postać przewlekłą, ciągnącą się tygodniami ta postać prowadzi do wyniszczenia i często do zejścia śmiertelnego wskutek dołączających się powikłań wtórnych (zapalenie płuc, sprawy ropne i inne).
Komentarze