Pearson (1944) spostrzegł, że u samca myszy podczas snu występują liczne erekcje, którym towarzyszą ruchy wykonywane zwykle przy kopulacji. Ponieważ nieznane są obiektywne badania erekcji u zwierząt w fazach REM (Rapid Eye Movement), nie można ocenić czy zachodzi ona u zwierząt w fazach snu paradoksalnego. Snyder (1964) donosi o erekcji przypadkowo stwierdzonej podczas fazy REM u oposa. Jednakże nie przeprowadził on systematycznych badań tego objawu. U królików istnieją pewne związki między fazą REM snu a zachowaniem seksualnym. Sawyer (cyt. za Fisher i wsp., 1965) zaobserwował, że samice królików po kopulacji lub po elektrycznym pobudzeniu określonych struktur lim- bicznych, lub też po wstrzyknięciu hormonów łożyskowych wykazują nadmierną czujność, zapis EEG tego okresu wydaje się taki sam jak zapis EEG fazy REM w czasie snu. Faure, Bensch i Vincent (1962), Klein (1963) i Vincent (1964) donoszą że fazie REM u samic i samców królików często towarzyszy spontanicznie występujący stan nadmiernej czujności. Stan ten opisywany jest jako automatyzm, w którym zwierzę wykazuje zachowanie olfacto-bucco-ano-genitalno-seksualne (zachowanie OBAGS). W stanie tym zwierzę liże okolicę okołoodbytniczą, wydziela silny zapach oraz wykazuje zachowania koprofagiczne. Nie stwierdzono przy tym czy lizaniu narządów płciowych towarzyszy erekcja. Faure i współpracownicy (1962) chcieli wykazać, że zachowanie OBAGS regulowane jest poprzez układ limbiczny, a poza tym kontrolowane jest na drodze hormonalnej. Zgodnie z ich poglądami senność, sen, paradoksalne fazy REM oraz aktywność OBAGS wraz z koprofagią są jednym i tym samym fenomenem. Podczas zachowań OBAGS obraz EEG z neocortexu i bipokampa zdaje się być podobny do obrazu snu paradoksalnego. „Niebezpieczne jest oczywiście przenoszenie na człowieka wyników uzyskanych w badaniach na królikach, jednakże może istnieć pewien filogenetyczny związek między cyklem erekcyjnym oraz fenomenem OBAGS królika” (Fisher i wsp., 1965).
Komentarze