Źródłem kortykotropiny, przeznaczonej do celów diagnostycznych i leczniczych (tab. 6), są wyciągi z przysadek zwierzęcych. Preparaty krystaliczne, zarówno do podawania dożylnego, jak i domięśniowego, działają krótko i w ciągu kilku godzin ich działanie znika całkowicie. Dodanie substancji opóźniających wchłanianie miejscowe, jak związki cynku albo żelatyna, pozwoliło na uzyskanie preparatów o przedłużonym działaniu, trwającym ok. 24 h.
Jako substancje białkowe preparaty kortykotropiny pochodzenia zwierzęcego mogą wywoływać odczyny uczuleniowe, niekiedy nawet o dramatycznym przebiegu. Ten niekorzystny wpływ uboczny występuje wyjątkowo rzadko w przypadku stosowania syntetycznych preparatów kortykotropiny, zbudowanych z 24-28 aminokwasów, o identycznej sekwencji jak w łańcuchu fł naturalnej kortykotropiny.
Syntetyczne preparaty kortykotropiny produkowane są również w 2 postaciach. Krótko działające preparaty do podawania dożylnego i domięśniowego osiągają maksymalne stężenia w ciągu 1-2 h, ich działanie ustępuje po 4-5 h. Preparaty o przedłużonym działaniu, w których substancje czynne tworzą kompleks z fosforanem cynkowym, osiągają maksymalne stężenie w okresie 6-24 h po wstrzyknięciu domięśniowym i utrzymują swój wpływ przez ok. 48 h. Nie można wstrzykiwać ich dożylnie, jedynie domięśniowo.
W tabeli 7 podano zestawienie syntetycznych preparatów kortykotropiny. Ze względu na brak pełnych opracowań klinicznych nie znalazł się w nim preparat zbudowany z 18 aminokwasów, D-Ser-l,Lys-17-18-1-18- -ACTH. Wstępne obserwacje wskazują, że maksymalne stężenie kortyzolu osiąga się po upływie 8 h od czasu wstrzyknięcia domięśniowego tego preparatu, a powrót do wartości wyjściowych w ciągu dalszych 30 h.
Komentarze