Niezależnie od guzów i nowotwoiów pochodzących z macicy, trąbek lub jajników spotykamy w więzadle szerokim, chociaż w bardzo rzadkich przypadkach, guzy rozwijające się z tkanek samego więzadia oraz z resztek ciała Wolffa.
Spośiód tych tworów na uwzględnienie zasługują przede wszystkim guzy przy- jajnika i nadjajnika. Rozwijają się one z pozostałości ciała i przewodu pranercza, a występują najczęściej w postaci torbieli.
– a)Torbiel nadjajnika (cystis epoephoron). Cienką ścianę kanalików nadjajnika utworzoną z tkanki łącznej i włókien sprężystych, a zawierającą często i włókna mięśni gładkich, wyściela nabłonek jednowarstwowy, walcowaty, pokryty nabłonkiem migawkowym, taki sam jak w szczątkach ciała pranercza oraz w tzw. przewodzie Gartnera. Jeden, a czasem nawet kilka kanalików nadjajnika może przekształcić się w torbiel. TorLiele te, z reguły jedr.okomorowe i niewielkie, ale mogące czasem dojść do większych rozmiarów, rosną bardzo powoli. Rozpięty na nich jajowód w przypadkach dużych guzów ulega znacznemu wydłużeniu.
Zawierają one skąpą ilość płynu, tak że w dotknięciu robią wrażenie miękkich i wiotkich. Płyn stanowiący ich treść jest bezbarwny, ma niski ciężar gatunkowy i zawiera pewną ilość białka oraz soli.
Torbiele nadjajnika tworzą się najczęściej w kanalikach biegnących prostopadle ku jajnikowi, rzadziej w górnej części komunikującego się z nimi przewodu Gartnera. Torbiele rozwijające się w dolnym odcinku przewodu Gartnera wspomniane były w opisie torbieli pochwy.
Torbiele nadjajnika nie są guzami złośliwymi.
Komentarze