Zgodnie z Mastersem i Johnson (1966) w fazie podniecenia, w 10-30 sekund po rozpoczęciu efektywnej stymulacji seksualnej dochodzi do zwilżania się ścian pochwy (lubri- catio vaginale). Jest to pierwszy fizjologiczny objaw reakcji seksualnej kobiety. W miarę narastania podniecenia seksualnego na ścianach pochwy gromadzi się śluzowata wydzielina zwilżająca je i ułatwiająca ruchy frykcyjne przy spółkowaniu. W niektórych nerwicowych zaburzeniach seksualnych oraz przy istnieniu zniechęcenia seksualnego wobec partnera nie dochodzi do wydzielania śluzowatej wydzieliny, co znacznie utrudnia mechanikę spólkowania, gdyż pochwa prawie nie nadaje się do spółko- wania bez środka zwilżającego. Odruch zwilżania pochwy wyzwalany zostaje przez stymulację fizyczną lub psychiczną stymulacja ta równocześnie reguluje intensywność wydzielania treści śluzowatej. Jest to najwyraźniejsza manifestacja podniecenia seksualnego kobiety, która nie może być symulowana. Pochodzenie wydzieliny śluzowatej nie zostało całkowicie wyjaśnione. Ponieważ w ścianach pochwy brak jest gruczołów przypuszcza się, że treść śluzowata jest pochodzenia przesiękowego. Powstające w czasie podniecenia seksualnego silne przekrwienie ścian pochwy, a zwłaszcza wyraźne rozszerzenie splotu żylnego otaczającego pochwę, ma się przyczynić do przesiąkania treści śluzowatej przez ścianą pochwy, która jest obustronnie przepuszczalną membraną. Oprócz treści śluzowatej pochodzenia przesiękowego do zwilżenia wejścia do pochwy przyczynia się śluzowata wydzielina gruczołów Bartholina, natomiast szyjka macicy nie bierze udziału w zwilżaniu ścian pochwy.
Komentarze