W przebiegu choroby reumatycznej spotykamy krwinkomocz i białkomocz. Zmiany te mogą się nasilać i utrzymywać długo, dając obraz kłębuszkowego zapalenia nerek o charakterze rozlanym lub ograniczonym. W rzadkich przypadkach dochodzi do zapalenia reumatycznego tęczówki.
Rokowanie. Rokowanie w chorobie reumatycznej jest zawsze poważne. Szczególnie źle rokuje reumatyczne uszkodzenie mięśnia sercowego, z możliwością postępujących zmian w następnych rzutach choroby, przyczyniając się do trwałego kalectwa. Proporcjonalnie do liczby nowych rzutów choroby wzrasta śmiertelność.
Leczenie. Niezależnie od objawów klinicznych należy dziecko umieścić w łóżku w domu czy szipitalu, gdzie pozostawać musi przez cały okres czynnego procesu ichor-oby, a więc mniej więcej 6—8 tygodni. Ograniczamy wszelkie wysiłki fizyczne. Na opuszczenie łóżka zezwalamy dopiero po zaprzestaniu leczenia w pełnych dawkach i co najmniej po trzykrotnej kontroli szybkości opadania krwinek czerwonych. Prawidłowa szybkość opadania krwinek czerwonych, temperatura ciała i zachowanie się tętna pozwala dopiero na wysiłki fizyczne.
W chorobie reumatycznej u dzieci stosuje się chętnie hormony kory nadnerczy i przysadki, wykorzystując ich właściwości przeciwzapalne, przeciwwysiękowe i przeGiwalergiczne. Wyniki leczenia zależą od wcze- .snego rozpoczęcia leczenia, dostatecznie wysokiej dawki oraz dostatecznie długiego czasu trwania leczenia. ACTH — kortykotropinę stosuje się u dzieci w ilości 2 mg/kg na dobę w 4 dawkach przez okres 7—1-0 dni, po czym stopniowo wycofuje się, zastępując ją salicylanami przez okres 3—6 tygodni. ACTH o przedłużonym działaniu stosuje się raz dziennie w ilości -0,5 mg/kg wagi na dobę, a ACTH dożylnie w 5% roztworze glikozy w dawce 5 X mniejszej od dawki dobowej domięśniowej. Podawanie kortykotropiny jest celowe jedynie przy prawidłowo czynnych nadnerczach. Czynność nadnerczy ocenia się na podstawie wyniku testu Thorna i poziomu 17-ketosterydów w moczu. Kortyzon podaje się doustnie co najmniej w ilości 3 mg/kg wagi na dobę w 4 dawkach, a domięśniowo w 2 dawkach. Hydrokortyzon ma zastosowanie w dawce nieco mniejszej, mniej więcej 2/3 dawki kortyzonu. Szczególnie wskazany jest do stosowania miejscowego. Dawki prednisonu i prednisolonu wynoszą
Komentarze