Rozpoznanie. Nie wszystkie objawy kliniczne mają w rozpoznaniu rozlanego zapalenia otrzewnej równie wielką wagę. Ciepłota ciała nie ma zasadniczego znaczenia, gdyż właśnie w umiejscowionych postaciach zapalenia otrzewnej bywa ona przeważnie wysoka, a z drugiej strony znane są przypadki ciężkiego i szybko wiodącego do śmierci rozlanego zapalenia otrzewnej, które przebiegają tylko z niewysoką gorączką.
Zachowanie się tętna jest natomiast w pewnej mierze probierzem ciężkości schorzenia. Przyspieszenie tętna, jego słabe napięcie, a zwłaszcza skrzyżowanie się krzywych tętna i ciepłoty ciała, która opada, stanowią objaw bardzo niepomyślny.
Znamiennym objawem jest również brak odgłosów przelewania i kruczenia w jamie brzusznej, a więc brak ruchów robaczkowych jelit. Prowadzi to do stopniowo rosnącego wzdęcia i pogarszania się ogólnego stanu chorej. Duże znaczenie ma stwierdzenie bólu przy obmacywaniu jamy brzusznej, w szczególności bólu, wywołanego nagłym oderwaniem palców badającego od powłok brzusznych. W ciężkich postaciach rozlanego zapalenia otrzewnej jednak już bardzo wcześnie nie ma bólów uciskowych i brak napięcia mięśniowego powłok.
W rozpoznaniu trzeba dążyć w zasadzie nie tylko do stwierdzenia zapalenia ogólnego otrzewnej, ale również i do wykazania powodów jego powstania. Na początku choroby jest to rzeczą trudną, później zaś niejednokrotnie bywa spóźnione. Z tych względów niektórzy chirurgowie radzą w przypadkach wątpliwych raczej skłonić się do rozpoznania zapalenia rozlanego, niż czekać z otwarciem jamy brzusznej do wystąpienia oczywistych jego objawów.
Komentarze