Śródmaciczenie odbytnicy może czasami prowadzić do pomyłek z rakiem tego narządu. Badanie drobnowidowe małego wycinka pozwala jednak na ustalenie rozpoznania. Na duże trudności diagnostyczne natrafiamy natomiast w przypadkach śródmaciczenia jamy brzusznej. Przemawiają za nim bóle w jamie trzewnej, które pojawiają się w późniejszych latach okresu dojrzałości płciowej i które nasilają się coraz bardziej. Przydatki są zgrubiałe lub tworzą torbiel smołową. Należy jednak pamiętać, że torbiele smołowe mogą powstawać także w przebiegu innych spraw chorobowych, a więc w następstwie skrętu torbieli jajnikowej, krwawienia do pęcherzyka Graafa, zapalenia itp.
W przypadkach rozwoju gruczolistości śródmaciczncj w jajowodach przychodzi niekiedy do wytworzenia się krwiaka trąbki (haemalosalpinx), ale rozpoznanie tego schorzenia jest rzeczą trudną, jeśli uprzytomnimy sobie jego podobieństwo ze starą ciążą pozamaciczną lub z rakiem jajowodu.
Ciąża zdarza się w przypadkach śródmaciczenia w ogóle bardzo rzadko, gdyż łączy się ono zwykle z niepłodnością. Kobiety, które zaszły jednak w ciążę, nie wykazują w czasie jej trwania żadnych dolegliwości, gdyż przemieszczona poza swoją siedzibę naturalną śluzówka nie podlega w tym okresie okresowym zmianom, podobnie jak śluzówka macicy.
Nierówności i grudki w jamie Douglasa, bolesne i powiększające się podczas miesiączki, przemawiają za śródmaciczeniem otrzewnej tej okolicy. Z powyższych danych wynika, że omyłki w przypadkach śródmacicznej gruczolistości wewnątrzotrzewnowej (endometriosis intraperitonealis) muszą się zdarzać. Schorzenie to można bowiem pomylić z przewlekłymi guzami przydatków macicy, czasami z przerzutami raka jajnika, które tworzą grudki w jamie Douglasa, oraz z gruźlicą otrzewnej.
Leczenie śródmaciczenia polega u młodych kobiet na wycięciu guzka. U kobiet starszych można próbować leczenia energią promienistą. Wytrzebienie przez na- świetlanie jajników promieniami Roentgena powoduje zmniejszenie się ogniska śiódmaciczenia, a nawet zupełny jego zanik. W przypadkach śiódmaciczenia macicy wchodzi w rachubę albo wyjęcie całej macicy, albo odcięcie nadpochwowe jej trzonu, albo leczenie promieniami Roentgena.
Leczenie hormonalne gruczolistości śi ódmacicznej nie wyszło dotąd poza granice prób i doświadczeń. Najczęściej stosowany jest hormon ciałka żółtego i przetwory testoidowe, których podawanie wpływa niekiedy korzystnie na dolegliwości miesiączkowe (dysmenorrkaea). Działanie to, jeśli chodzi o testoidy, tłumaczy się prawdopodobnie tym, że wprowadzenie ich do ustroju wywołuje zanik śluzówki macicy.
Komentarze