O samotniczym trybie życia jakiegoś gatunku zwierząt mówimy, gdy poszczególni jego przedstawiciele przez większą część roku żyją pojedynczo, kontaktując się z innymi współplemieńcami jedynie w okresie rozrodu.
Bardziej skomplikowanym zagadnieniem jest stwierdzenie, czy dany gatunek zwierząt pędzi stadny tryb życia. Wynika to z faktu, że nie każde zbiorowisko zwierząt należących do tego samego gatunku można nazwać stadem. Ze zbiorowiskiem przedstawicieli tego samego gatunku spotykamy się u zwierząt żyjących samotniczo przykładem może być chmara owadów krążących dookoła źródła światła w ciemności lub zbiorowisko żerujących much. Zbiorowisko takie nazywamy agregacją. W zbiorowisku takim zawsze można wyróżnić czynnik zewnętrzny powodujący agregację (są to między innymi fototaksja, głód itp.). Poszczególne osobniki tworzące agregację w ogóle nie reagują na siebie wzajemnie.
O stadzie albo grupie społecznej możemy mówić dopiero wtedy, gdy poszczególne osobniki tego samego gatunku reagują na siebie psychicznie. Czynnikiem odróżniającym stado anonimowe od agregacji jest tak zwana reakcja społeczna (social response). Pod pojęciem reakcji społecznej (Etkin, 1964) rozumie się reakcję behawioralną kierowaną przez zwierzęta żyjące w grupie ku innym jej przedstawicielom. Najprostszą reakcją społeczną jest zachowanie allomimetyczne (naśladowcze) obserwowane w każdym stadzie anonimowym, jak również zachowanie seksualne, et-epimeletyczne 2, epimeletyczne 3 itp.
Komentarze