Terapia jodowa

Procesy ropne narządów rodnych u dziewic, u których nie można wykazać źródła i sposobu zakażenia, są również podejrzane. W razie wytworzenia się przetok badanie mikroskopowe ropy wykazujące istnienie grzybków promienicy rozstrzyga o rozpoznaniu.

Rokowanie jest niepomyślne, jakkolwiek opisywano również przypadki wyleczenia. Wczesne wycięcie schorzałych części jest ze wszech miar wskazane. Niestety, rzadko kiedy udaje się tego dokonać w sposób doszczętny. Czasami trzeba poprzestać na szerokim nacięciu nacieków.

Duże znaczenie przypisuje się terapii jodowej, która uważana jest do pewnego stopnia za swoistą w przypadkach zakażenia promienicą. Dobre wyniki daje stosowanie jodku potasu, doustnie, w ilości 3-6 g dziennie. Leczenie tym sposobem trwa przez czas dłuższy, gdyż po kilkudniowym stosowaniu tego środka zaleca się przerwę tygodniową, a po niej i po powtórnym kilkudniowym podawaniu jodku potasu – znowu przerjrę.

W następnych miesiącach wystarcza już podawanie jodku potasu przez jeden dzień w ilości 6 g. Z innych przetworów jodu wstrzykiwano podskórnie lub podawano doustnie jodipinę 25% w ilości około 5 ml dziennie.

Ropnie otwarte chirurgicznie i nacieki winny być traktowane miejscowo jodem. W ostatnich czasach zastosowano do leczenia promirnicy streptomycynę z wynikiem bardzo zachęcającym i to w przypadkach, w których penicylina łącznie z jodem nie dawała żadnej poprawy. Dokładne dawkowanie nie zostało jeszcze opracowane. W każdym razie należy przyjąć, że leczenie winno trwać przynajmniej trzy miesiące. W pierwszych czterech tygodniach podawano po 2 g streptomycyny dziennie w czterech równych dawkach w następnych 8 tygodniach po i g streptomycyny 4 X po 0,25 g dziennie, a później po 0.5 g dwa razy dziennie.

Komentarze

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>