Bardzo często z uplawami pochwowymi pozostają w związku nadżerki części pochwowej i uplawy szyjkowe.
Uplawy z wnętrza macicy dowodzą poważnych zaburzeń w obronie biochemicznej szyjki przed wtargnięciem bakterii chorobotwórczych. Zniszczenie czopa śluzu, zamykającego wejście do jałowego w warunkach prawidłowych wnętrza macicy, bądź w drodze mechanicznej, bądź też przez zakażenie go, decyduje o otwarciu drogi mikroorganizmom do wewnętrznych narządów rodnych.
Najczęstszym powodem powstawania uplawów z szyjki o podłożu zapalnym jest rzeżączka. Na drugim miejscu trzeba postawić bakterie ropne, wywołujące częste schorzenia po poronieniach, po porodach, a nawet w okresie miesiączki. Bardzo często powodem uplawów szyjkowych są też anatomiczne nieprawidłowości (pęknięcie szyjki po porodzie). W wiciu przypadkach nie można jednak stwierdzić żadnej uchwytnej ich przyczyny. Należy wtedy przyjąć, że źródłem uplawów mogą być zaburzenia hormonalne.
Uplawy ropne z jamy macicy są najczęstszym dowodem zakażenia rzeżączkowego, rzadziej toczącego się w niej procesu nowotworowego lub gruźliczego. W tych przypadkach uplawy zawierają domieszkę krwi. Zakażenie bakteriami ropnymi po poronieniach i porodach powoduje również ropny wyciek z jamy macicy.
Odrębną postać uplawów z macicy, połączonych zwykle z uplawami z pochwy, stanowią ropne uplawy u starszych kobiet, powstające na tle zwyrodnieniowych zmian w śluzówce macicy i pochwy. Uplawy jajowodów zdarzają się znacznie rzadziej, a stwierdzenie ich źródła możliwe jest tylko wówczas, jeśli płyn nagromadzony w jajowodach wydziela się do jamy macicy nie stale, ale okresowo.
Komentarze