Wygląd i zachowanie się skręconej szypuły guza jajnikowego nie są jednakowe w całym jej przebiegu. Na ogół trzeba przyjąć, że odcinek leżący u nasady, a więc najdalej od guza, zachowuje się prawidłowo, gdyż nie jest skręcony. Odcinek środkowy szypuły, a więc część ulegająca właściwemu skrętowi, jest zgnieciony, zwinięty w kształcie korkociąga, a po pewnym czasie nawet znacznie ścieńczały. Część szypuły leżąca przy samym guzie jest narażona na te same następstwa co guz, a więc ulega zgrubieniu wskutek zastoju krwi, obrzękowi i wylewom krwi. Ponieważ w skład szypuły wchodzi bardzo często obwodowy koniec jajowodu, stwierdzamy i w tym narządzie objawy żylnego zastoju i obrzęk.
W wyniku przekrwienia biernego sam guz jajnika wzrasta i może nawet ulec samoistnemu pęknięciu, jeśli z powodu wylewu krwi do jego światła znacznie podniesie się ciśnienie wewnątrz torbieli. Guzy w takim stanie mają barwę ciemnoczerwoną z odcieniem sinawym, a powierzchnia ich nie jest już lśniąca, gdyż pokrywający ją nabłonek ulega zmianom wstecznym z powodu zaburzeń odżywiania. Zaburzenia odżywiania mogą również ułatwić zakażenie guza przez bakterie przenikające z jelit.
Guzy jajnikowe, których szypuła uległa skrętowi, zlepiają się często z otoczeniem, zwłaszcza z jelitami i z siecią. Później tworzą się zrosty z sąsiednimi narządami oraz z otrzewną ścian brzusznych (peritonitis adhaesiva). Nierzadkie są również zakrzepy w żyłach szypuły guza (po obu stronach właściwego miejsca skrętu), które mogą obejmować także łączące się z nimi żyły więzadła szerokiego.
W wyniku nagłego zatrzymania dopływu krwi tętniczej lub postępującego skrętu szypuły i coraz znaczniejszego przekrwienia biernego może dojść do martwicy guza (necrosis).
Komentarze