Wypreparowanie mięśni dźwigaczy nie jest potrzebne (Rosner), należy jednak baczyć na to, aby szwami (zwykle dwoma) objąć rzeczywiście te właśnie mięśnie, a nie mięśnie krocza.
Po zeszyciu brzegów dźwigaczy przystępujemy do zwężenia pochwy. Zespalamy brzegi rany dwoma piętrami szwów katgutowych, po dokładnym podwiązaniu krwawiących naczyń. Następnie zamykamy ranę w przedsionku i na kroczu przez połączenie z sobą szwami katgutowymi przeciwległych brzegów ubytku.
Prawidłowe wykonanie wspomnianych zabiegów decyduje o zwężeniu zbyt szerokiej pochwy i zwężeniu szczeliny płciowej. Celem uchronienia kobiety przed nawrotem przemieszczenia macicy ku dołowi wykonuje się dodatkowo zabieg Dolerisa-Gilliama, który ma na celu ustalenie macicy w prawidłowym położeniu przez przyszycie do przedniej ściany brzusznej pętli więzadeł obłych macica zostaje w ten sposób również nieznacznie podniesiona.
Kolporafia środkowa (według Neugebauera) jest zabiegiem polegającym na częściowym zamknięciu pochwy. Ze względu na krótkotrwałość operacji nadaje się ona do operacyjnego leczenia wypadnięcia macicy u kobiet starych.
Z przedniej i tylnej ściany pochwy wycina się podłużne paski śluzówki szerokości kilku centymetrów. Po zeszyciu przylegających do siebie powierzchni ran macica zostaje wepchnięta do środka. Pochwa zostaje właściwie zamknięta z wyjątkiem małych jej odcinków z boku od powierzchni rany, przez które odpływa na zewnątrz wydzielina pochwy i szyjki macicznej.
Komentarze