Zabieg Dolerisa-Gilliama

Wypreparowanie mięśni dźwigaczy nie jest potrzebne (Rosner), należy jednak baczyć na to, aby szwami (zwykle dwoma) objąć rzeczywiście te właśnie mięśnie, a nie mięśnie krocza.

Po zeszyciu brzegów dźwigaczy przystępujemy do zwężenia pochwy. Zespalamy brzegi rany dwoma piętrami szwów katgutowych, po dokładnym podwiązaniu krwawiących naczyń. Następnie zamykamy ranę w przedsionku i na kroczu przez połączenie z sobą szwami katgutowymi przeciwległych brzegów ubytku.

Prawidłowe wykonanie wspomnianych zabiegów decyduje o zwężeniu zbyt szerokiej pochwy i zwężeniu szczeliny płciowej. Celem uchronienia kobiety przed nawrotem przemieszczenia macicy ku dołowi wykonuje się dodatkowo zabieg Dolerisa-Gilliama, który ma na celu ustalenie macicy w prawidłowym położeniu przez przyszycie do przedniej ściany brzusznej pętli więzadeł obłych macica zostaje w ten sposób również nieznacznie podniesiona.

Kolporafia środkowa (według Neugebauera) jest zabiegiem polegającym na częściowym zamknięciu pochwy. Ze względu na krótkotrwałość operacji nadaje się ona do operacyjnego leczenia wypadnięcia macicy u kobiet starych.

Z przedniej i tylnej ściany pochwy wycina się podłużne paski śluzówki szerokości kilku centymetrów. Po zeszyciu przylegających do siebie powierzchni ran macica zostaje wepchnięta do środka. Pochwa zostaje właściwie zamknięta z wyjątkiem małych jej odcinków z boku od powierzchni rany, przez które odpływa na zewnątrz wydzielina pochwy i szyjki macicznej.

Komentarze

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>